13 listopada bieżącego roku podjęłam wyzwanie czapkowe...
Czapek specjalnie nie lubię...spłaszczają mi włosy;),
wyglądam w nich jak "idź stąd",
generalnie przeważnie jest mi ciepło;),
ale rękawica trafiła ...w brak weny...i została podjęta!
Jak się nie ma weny to najlepszy jest "mus"...ale mus kontrolowany...przez nas samych;)
Taki mus co to nie dusi nas za gardło i nie spędza snu z powiek...
Taki mały musik...co napędza do działania...
No i mnie napędził...
Oczywiście czapka dla Kasi;)...odleżała swoje.
Już w ubiegłym roku Kasia zapragnęła mojej czapki...obiecałam, że zrobię a jakże!
Kasia przyniosła mi 2 moteczki i ze ślicznym uśmiechem zapytała czy mogę jej zrobić dwie?
No pewnie, że mogę!
No bo jak nie jak tak!
No i w jakimś przyzwoitym tempie udzierałam jej...jedną;)
A druga musiała nabrać mocy...
No i teraz była jak znalazł do pierwszego wyzwania;)
Czapeczka zwykła...niebieska;)
Wykonana z włóczki Puchatek.
A teraz zdjęcie czapki na ludziu...
Uprasza się o nieśmianie się z ludzia w czapce!
