Spotkanie- prawie robótkowe;)

12 listopada 2016 roku...odbyło się spotkanie 

prawie robótkowe.

Prawie...

Bo generalnie...to ono było na wskroś towarzyskie;)

Spotkałyśmy się w gronie koleżeńskim...

a robótkowanie było tylko pretekstem.

To ono nas połączyło.

W spotkaniu uczestniczyły moje świetne Koleżanki....

Anna Rychter

Iwona Szykuła

Kasia Klimko

Beata Klimko

no i ja oczywiście

Kasia w  sweterku własnej produkcji.

Obok z torebki wychyla się cudownie jesienny entrelack.

Iwonka w różowym szaliczku.

Ania...ma chustę!

Na stole...zamiast obrusa...mój kocyk w fazie wzrostu...

Iwonka...już nikomu nie odda poduszkowca ode mnie;)

Dziubek obowiązkowo być musiał;)

A Beatka ma piękna chustę...w ptasi wzór;)

Ja mam za to fotoaparat.

A pod stołem...schowane wielkie 

torby...z eksponatami...co, 

która dzierga aktualnie ;)

Oraz bardzo interesujący komplet drutów wykonany przez 

męża 

osobistego Anny R;) 

Takie 4 co niby ich ma być pięć...bo Ania nie lubi żyłkowców;)

Śmiechom nie było końca...

właściwie nic nie udziergałyśmy, 

ale jakie to ma znaczenie???


Byłyśmy razem...

Banda Wariatek...

Wpasowałyśmy się w wystrój wnętrza...;)

Było świetnie...klimatycznie...wesoło...same pozytywne 

wrażenia.

Dziękuje Dziewczynki.

Cudownie się było z Wami spotkać!

Na FB dostałyśmy wiele komentarzy...jak to nam fajnie...

Naszła mnie taka refleksja...że właściwie...

to naprawdę super!

Iwonka przyjechała z Chełma...Kasia na co dzień 

mieszka w Krakowie...

ale jak się ludzie chcą spotkać...

to się 

spotykają.

Każdy ma rodzinę, pracę, obowiązków huk.

Przeanalizowałam sytuację.  

Dziewczyny uczestniczą 

w spotkaniach organizowanych...np w Red Button.

Zazdroszczę

Duże miasta...maja możliwości...klubo-robóko-sklepo...

świetne miejsca...gdzie świetne kobiety robią  robotę...

Angażują się...poświęcają swój czas.

Kręci się interes...ludzi łączy pasja...do działania tak naprawdę.

Podobnie jak w małych miejscowościach...

tam z kolei są GOK-i.

Wszyscy się znają...nie ma problemu ze skrzyknięciem 

Dziewczyn...z "darciem pierza";)

Z byciem razem...

Służbowo bywałam w ubiegłym roku 

w GOK-ach...robią Dziewczyny cuda 

kwiaty z krepiny, malują na szkle...robią wieńce, wyszywają, są aktywne. 

W jednym z GOK-ów - w Nieliszu chyba

widziałam milion starych okien,

których szyby pomalowane były farbami witrażowymi, 

cudnie...kolorowo...bajecznie...

To jest świetne.

Chyba najgorzej jest w małych miastach...

za małe na fajny sklep

prowadzony z pasją...i chęcią organizowania fajnych 

spotkań.

( Kiedyś z Anką...będziemy miały taki sklep...będziemy się spotykać...i dziergać na bujanych fotelach...jak prawdziwe amerykanki...prowadzić zajęcia z szydełkowania..i częstować herbatką....i wszyscy będą mogli wpaść...pogadać, podziergać, pomacać włoczki....)

Za duże na to, żeby ludzie się znali...i wiedzieli o swoich pasjach.

Dobrze, że jest internet...

Z Iwonka znamy się z netu...z Kasią też...

Gdyby nie nasze blogi...nk, fb...nigdy byśmy się nie poznały.

Tak jak z wieloma innymi cudownymi osobami.

Dzięki, że jesteście.

Całuję Dominika