Jak to małżonek ulubiony kota przytargał już Wam opowiadałam...
Kocina zamieszkała u nas...z dnia na dzień co raz to bardziej śmiała i zabawna;)
Mąż co kotów nie lubi jakiś się pro-koci zrobił;)
Kotek sympatyczny więc rozumiem, że zmiękczył mężowskie serce;)
Kot jest obdarzony nadzwyczajnym instynktem
samozachowawczym...dzieci jakoś tak delikatnie unika-
choć nie
są one jakieś strasznie okropne.
Powiedziałabym - w normie;)
Ale, że mąż kota nie goni to nie jest jakieś specjalne osiągniecie...
Mąż posuną się o niebo dalej...
Zbudował kotu drapak...
Muszę przyznać, że się nie spodziewałam-
choć w sumie mogłam...
Nasza świnka morska ma terrarium jakby miała mieć
15 dzieci...
Zrobione przez męża...
Chomiczek ma terrarium jakiego nie maja inne chomiczki...
Zrobione przez męża...
No a kot...
No kot mieszka w domu...ma kuwetkę...i śpi gdzie ma ochotę...
więc jakoś się nie spodziewałam z mężowskiej strony specjalnego zaangażowania a tu...
taka sytuacja;)
No...
Wymaga jeszcze minimalnego wykończenia....ale kot już się wprowadził...i mówi, że super!
hahahahahaha
Myślę, że mam zdolnego męża...nawet bardzo;)!!!!
No więc zamiast wygodnego fotelika w łazience, coby sobie klapnąć -
mamy drapak dla kota...
nie da rady na nim nóg wydepilować, ale cóż...
Pan domu miał inny plan;)
Ja mam 3 dni urlopu...
wiecie jak jest nie wiadomo w co ręce włożyć...
ferie bez śniegu-
dzieciaki znudzone...
Wykończyłam tylko kocyczek neonowy...
O mamo jak ciężo było obciąć te wszystkie nitki;)
hahahahah
leniwa jestem jak mój kot;)
Buziaki dla Was!!!
Dominika
Dużo spraw się dzieje...
W związku z tym czasu brak.
Brak na wszystko!
Robótkowo zastój mały, ale to nie także nic nie robię...coś tam dłubię- bez rewelacji.
<3
W Y S T A W A
Na początek sprawa bardzo ważna dla całej naszej rodziny.
Mała fotorelacja z wystawy
upamiętniającej 75 rocznice urodzin mojego Taty.
Tata odszedł w 2011 r, ale jako Twórca doceniany jest do dziś...
związku z rocznicą urodzin
w Książnicy Zamojskiej można obejrzeć wystawę.
Na wystawie zgromadzono publikacje zawierające prace mojego
Taty, katalogi z wystaw, w których uczestniczył.
Nad Wystawą -jej stworzeniem i organizacją czuwała moja droga Przyjaciółka Anna Rychter,
która także opatrzyła wystawę życiorysem mojego Taty specjalnie przez Nią zredagowanym!
Dziękujemy Aniu!
<3
Robótkowo specjalnie nie poszalałam.
Skończyłam chustę na drutach.
Nic specjalnego.
W ramach odwłóczkowywania się...
tadam
entrelack
Muszę przyznać, że odwóczkowanie nie było jedynym powodem zrobienie tej chusty...
inny był bardziej "wnerwiający"
- no bo mi normalnie w szpitalu jak z dzieckiem byłam zagolili chustę...
ukradli i już...
Tak się wnerwiłam, że sobie nową zrobiłam;)
Zamieściłam już jakiś czas temu zdjęcie na FB, ale premiery w plenerze doczekała sie dopiero dziś.
Lubię okolice Zamościa jest tu tyle pięknych miejsc,
do których wciąż -
niezależnie od aury wracam...
Majdan Sopocki
Kiedyś zaniedbany teraz rozkwita...
Piękne molo.
Oświetlone z ławeczkami, ścieżki wybrukowane...
Ale mnie jest szkoda pięknej skarpy...
Dzikości i surowości...
I szkoda mi, że już nie będzie jak kiedyś...
Nic to postęp musi być...więc żyjmy z postępem;)
Niestety mnie jest trudno czasem zaakceptować -nieuchronne skądinąd zmiany.
No to na koniec jeszcze uśmiech;)
dla Wszystkich;)
hahahahahaha...
Kurcze, ale ja kocham to życie...
choć czasem nie mam na nic czasu,
i nie jest ono specjalnie zabawne...
no kocham je i już;)
<3
Skoro już jestem i się dorwałam do klawiatury;)
To pokaże co jeszcze mi się w życiu przytrafiło;)
I bez obaw-nic strasznego;)
Strasznie się ciesze,
(bo ja zazwyczaj ...powiem słowami poety..."cieszę się byle czym"...)
że ostatnio na "ciuchach" udało mi się nabyć drogą kupna
3 dziewczyny;)
Lalkowe dziewczyny oczywiście...
Oto one...
Barbie przytulanka...mam już taką,
ale musiałam ją uratować z kosza z zabawkami bo niedaj Bóg trafiła by znowu do jakiegoś dziecka;)
Małego plastykowego bobasa co umie zamykać oczęta;)
No i moje marzenie- Kapuściane dziecko!!!
No wiem, sama jestem gorsza niż dziecko, ale co ja mam zrobić???
Kiedy widzę Barbiowy kołtun - z innej dekady-musi być mój!
Taki mały plastik...no biorę bo jak go nie wziąć...
No a Kapuściane Dziecko w prawie idealnym stanie!!!
No jak bym nie wzięła to bym spać po nocy nie mogła;)
Kilkoro Kapuścianych Dzieci przeszło przez moje łapki w SH, zazwyczaj były to plastykowe zniszczone lale.
Ta jednak jest inna o takiej marzyłam...Miękkie puszyste ciało, cudna buzia i mega włóczkowe włosy.
Ma śliczną sukienusie i kokardki we włosach...no i jest moja!
Zakochałam się ...
W tle widać jeszcze małe bawełniane moteczki w kolorkach fioletu...tez musiałam...wiecie jak to jest;)
Teraz zajmę się przywracaniem Dziewczyn
do życia...
hahahahaha
Poza tym w domu wszyscy zdrowi;)
Pozdrawiam serdecznie
Dominika
